Als kind droomde ik ervan de wind door mijn losse haren te voelen terwijl ik rende op het voetbalveld om te scoren. Ik wilde profvoetbalster worden. Ik vond het helemaal niet fijn om een meisje te zijn, want meisjes mochten niets. Mijn broers zaten op voetbal en deden karate. Sport was niets voor een meisje, vonden mijn ouders, en daarom mocht ik al vanaf het tweede leerjaar niet meer meedoen met schoolzwemmen.
Vanaf mijn 7de droeg ik een hoofddoek. In het eerste jaar van de middelbare school werd ik buitengesloten en dat was het moment waarop ik koos voor een dubbelleven. Jarenlang deed ik mijn hoofddoek stiekem af en elke dag was ik doodsbenauwd om betrapt te worden.
Toen ik een Nederlandse moslim leerde kennen, greep ik mijn kans en verhuisde naar Rotterdam. Het duurde uiteindelijk 10 jaar voordat ik de moed had om écht voor mezelf te kiezen. Ik scheidde in 2010 zonder medeweten van mijn ouders, vanwege het taboe.
Vol goede moed begon ik aan een nieuw leven in het Kusjeshuis in Paterswolde. Een vechtscheiding en een schuldsanering volgden, waardoor ik een burn-out kreeg. In het diepste dal kwam ik mijzelf tegen.
Er was maar één weg: uit het dal, naar het licht. Naar de lang gekoesterde vrijheid.
Of bestel via jouw lokale boekhandel
Ontdek je non-duale zelf en de oorzaak van innerlijke onvrede en laat verkramping en angst plaatsmaken voor vertrouwen en innerlijke vrede. In dit boek vind je creatieve oefeningen van zelfonderzoek, meditatie en contemplatie voor een vrij en bezield leven.
Het voorwoord is geschreven door Peter Winteraeken, die onder andere bekend is onder Een cursus in wonderen-studenten in Nederland en België. Linda Rood, auteur van onder meer ‘Het Ja-gevoel’ en een zeer gewaardeerde vriendin van mij, schreef dit prachtige gedicht die je kunt vinden op de achterflap van het boek:
‘Dit is het, dit moment. Wat je van dit moment vindt is wat je ervan weerhoudt in vrede te zijn. Dus onderzoek wat je van dit moment vindt. En rust in de vrede die overblijft.’
Of bestel via jouw lokale boekhandel