Het leven bestaat uit verschillende fases, en als je mijn leeftijd hebt of ouder bent, dan herken je bij jezelf ook deze fases. Elke fase brengt haar uitdagingen en levenslessen. Zo had ik een hardloopfase en die begon na mijn scheiding in 2010 (en schuldsanering en nog meer ellende met de naam co-ouderschap en veel meer…) en deze hardloopfase hield aan tot 2020.
Vele inzichten kreeg ik tijdens het hardlopen, ik liep gemiddeld 9 a 15 km. Ooit verdwaalde ik en liep ik zelfs 25 km. Ik had een weekend de kinderen niet vanwege co-ouderschap; een vloek en een zegen. Dan verbleef ik bij mijn vriend in Koekange, lekker op den buiten zoals wij in Antwerpen zeggen. Op de blaffende herdershonden na was het heerlijk rennen op een zaterdagmiddag. Mijn vriend vermaakte zich bij goed weer op de crossbaan in Staphorst, op zijn motor.
Geen telefoon, alleen me, myself and I. Bij een rotonde wist ik niet meer hoe verder. Ik zag een ouder stel langsfietsen en bijna fietsten ze me voorbij. Ik stak mijn hand uit om aan te geven dat ik hulp nodig had. Maar ze konden me niet helpen, ze hadden geen idee waar Koekange lag. Ik wist dat ik moest blijven rennen, want als ik zou stoppen, zou ik niet meer in beweging komen. De laatste kilometers rende ik achter een illusoire biefstuk, het ging echt niet goed.
… en blijf helder over je weg
Maar laat ik niet weer afdwalen in dit verhaal. Ik rende dus ergens in Koekange met een aanhoudend maar goed te doen tegenwindje. Het was heerlijk zonnig en ik voelde de zon op mijn benen, armen en gezicht. Ik krijg dan snel sproeten wat me iets kinderlijks geeft, zo voelde ik me ook tijdens het rennen. Tot plotseling de vertrouwde tegenwind verdween. Er was zo maar, van het ene moment op de ander, geen zuchtje wind. Geen zuchtje!
Klaar met ploeteren
Het hardlopen werd zwaar en mijn flow verdween. Het werd een geploeter. Verwonderd besefte ik dat ik zo gewend was geraakt aan tegenwind in mijn leven, dat ik niet meer zonder rennen kon. Wauw. Ik ploeterde nog een tijdje door, tot ik uiteindelijk stopte. Ik gaf het op. ‘Het hoefde niet meer.’ besefte ik. Ik keek om me heen: het was ineens zo stil en zacht en zo heerlijk zonnig. Het leek alsof iedereen siësta hield.
Ik wandelde verder en besefte dat het tijd was het verleden echt te laten gaan. En dat ik mijn systeem wat gewend was aan overleven, aan niet veilig zijn en aan wantrouwen, flink op de kop moest zetten. Dit gebeurde door overgave. In de vorm bestond dit onder andere uit innerlijk werk bij Nick Blaser in de opleiding ikgrensbewustzijn, pilates training, chakra-werk én, wat echt transformerend werkte, de dagelijkse lessen uit Een cursus in wonderen. Ik ontdekte dat het tegelijkertijd werken op meerdere lagen, dus de fysieke, mentale, emotionele en spirituele laag, zorgde voor grote stappen in bewustzijn.
We willen allemaal gelukkig zijn
Wij, mensen, jij en ik, in onze afgescheidenheid, zijn verslaafd aan zoeken omdat we verslaafd zijn aan denken. We zoeken naarstig naar vervulling van de eenzame leegte in onze (intieme) relaties, carrière, in status, in geld.. Maar eigenlijk willen we gewoonweg gelukkig zijn. Wanneer ik vroeger mensen discriminerend hoorde praten over gelukszoekers maar ook heel concreet over Marokkanen tot ze door hadden dat ikzelf Marokkaans was, dan reageerde ik verdedigend: ‘Wij zijn niet zoveel anders dan jullie hoor. Wij willen net als jullie twee auto’s op de oprit, twee keer per jaar op vakantie en een mooi huis en pensioenplan. Is dat zo erg?’
Ongeacht het verschil in afkomst, religie, maatschappelijke status, hebben wij 1 ding gemeen hebben. En dit is de illusie van de afscheiding. Wat betekent dit? We geloven dat we een lichaam zijn, afgesneden van onze essentie, afgesneden van de Bron, van God, van Allah. Pas wanneer we beginnen te zien dat we één zijn, kan geluk ons leven binnenstromen, op alle vlakken. We zoeken God niet meer buiten onszelf. We zijn er één mee.
God, Allah, de kosmos, de aarde, het universum; het zit in jou!
Geluk is niet meer zoeken. Geluk is zijn. Geluk is hier. Geluk is vrede. Geluk is weten. Geluk is overgave. Geluk is heel. Geluk is compleet. Geluk is vrij. Adem in, sluit je ogen, wordt stil…en wees gelukkig!
